بررسی افزایش تحمل نارنج به تنش خشکی با استفاده از زیست محرک آمینول فورته

تأثیر مثبت زیست محرک ها و از آن جمله آمینول فورته به عنوان ترکیبات حاوی اسیدهای آمینه و الیگوپپتیدهای فعال زیستی با قابلیت جذببالا از راه برگ و ریشه در فرآیندهای مختلف رشد و نموی گیاهان و مقاومت در برابر تن شها و شرایط نامناسب محیطی از جمله سرما و گرمایشدید، خشکی و شوری گزارش شده است. در این پژوهش به منظور کاهش تنش خشکی در نارنج به عنوان پایه، از زیست محرک آمینول فورته%0/35 ،%0/ استفاده شد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با ترکیبی از 4 سطح آمینول فورته (صفر (شاهد)، 26 و 9 روز) در 3 تکرار (هر تکرار 3 نهال) در روی پایه نارنج، انجام شد. بعد از سه مرحله ، 0%) و سه سطح مختلف تنش ک مآبی (فاصله 3 / و 5محلول پاشی نهال ها و انجام تن شهای کم آبی، علائم ظاهری آنها (درصد کلروز و نکروز شدن برگ ها) از لحاظ مقاومت به تنش خشکی موردبررسی قرار گرفت و صفاتی همچون میزان پرولین، پروتئین و مالون دآلدئید برگ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. سپسمورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس خصوصیات ظاهری، نهال های تیمار شده با غلظت MSTAT-C داده ها پس از تجزیه آماری با نرم افزار0%)، علائم کمتری از خشکی نشان دادند. علائم در بعضی از آنها فقط در حد لول های شدن برگ بود اما در نهال های شاهد / بالای آمینول فورته ( 5اکثر برگ ها کاملاً کلروز شده و بعضی نیز ریزش داشتند. همچنین طبق نتایج بدست آمده از تجزیه برگ، میزان پراکسیداسیون لیپید(مالون دآلدئید) تحت تنش کم آبی در تیمار با غلظت های بالای آمینو لفورته، کاهش معنی داری نسبت به شاهد داشته است که بیانگر کاهش0% آمینول فورته تحت شرایط تنش کم آبی افزایش / میزان خسارت اکسیداتیو در این گروه می باشد. مقدار پرولین و پروتئین در تیمار 5معنی داری نسبت به شاهد از خود نشان دادند که این مقدار به ترتیب حدود 4 و 2 برابر بیشتر از شاهد بود که این بیانگر افزایش تحمل نهال هابه خشکی در غلظت بالای آمینول فورته نسبت به شاهد بود.

کلیدواژه ها:

پروتئین ، پرولین ، تنش خشکی ، مالو ندآلدئید ، مرکبات