روش غیر پارامتری برای مطالعه صرفه جویی اقتصادی در حوزه آموزش و پژوهش در دانشگاذه ها

یک روش غیر پارامتری برای مطالعه صرفه جویی اقتصادی در حوزه آموزش و پژوهش در این مقاله پیشنهاد شده است. صرفهجویی اقتصادی به این معناست که: آیا تولید انواع مختلف محصولات و خدمات توسط یک موسسه موجب کاهش هزینه ها میشود و یا بهتر است تولید توسط شرکتهای جداگانه و یا بصورت چرخشی انجام شود. سنجش و ارزیابی عملکرد یکی از لازمههای پایداری و توسعه هر موسسه است. یکی از توسعه های اخیر مدلهای تحلیل پوششی داده ها اندازه گیری و تعیین میزان صرفهاقتصادی در تولید کالاهای متعدد است. بحث صرفه جویی اقتصادی در حوزه آموزش و پژوهش تا کنون بررسی نگردیده است وبررسی رابطه بین آموزش و پژوهش، به ویژه این که آیا وظایف آموزشی مانع پژوهشی هستند و یا اینکه آیا پژوهش به نفعآموزش و اثر بخشی در آن می باشد بحث نوینی است که در این مقاله مطرح می گردد و اینکه در این مقاله سه نوع شاخص برایارزیابی صرفه جویی اقتصادی در حوزه آموزش و پژوهش در دانشگاه مورد بحث مشخص شده است.اولین گروه که بررویآموزش تمرکز دارند،دومین گروه که منحصراً تنها برروی پژوهش تمرکز دارند و گروه دیگر که برروی هردو فعالیت تمرکز دارند.مدل تعریف شده در صرفه جویی اقتصادی را برای سه گروه عنوان شده به ترتیب حل می کنیم که از حل مدل می بینیم عدمها که DMU حضور شاخص پژوهش تاثیری بر روی صرفه جویی اقتصادی نخواهد داشت و جواب بهینه مدل برای هر کدام ازمعرف گروه های مختلف دانشگاه مورد بحث می باشد تغییری نخواهد داشت .در حالیکه حذف هزینه های شاخص آموزشبهینگی صرفه جویی اقتصادی را نسبت به زمانی که بر روی هر دو حوزه متمرکز بوده ایم افزایش می دهد و این بدین معناست کهاین شاخص هزینه زیادی را به برخی گروهها با توجه به نتایج بدست آمده تحمیل می نماید

کلیدواژه ها:

آموزش و پژوهش ، تحلیل پوششی داده ها ، صرفه جویی اقتصادی ، آموزش عالی