بررسی روابط علت و معلولی بین معیارهای ارزیابی کارایی شرکت های بیمه ای در ایرانبا بکارگیری تکنیک دیماتل در محیط فازی

صنعت بیمه از جمله پدیده هایی است که در تجارت داخلی و خارجی اعتبار و اهمیت خاصی دارد و ارزیابی شرکت های بیمه علاوه بر آگاهی دادن به ذی نفعان، باعث افزایش رقابت، پویایی صنعت و توسعه پایدار و متوازن جامعه می گردد. این پژوهش با استفاده از تکنیک دیماتل به بررسی روابط علت و معلولی بین معیارهای ارزیابی کارایی شرکت های بیمه ای در ایران می پردازد. یکی از نقاط قابل توجه در ارزیابی معیارهای ارزیابی شرکت های بیمه در ایران، اثر گذار و اثر پذیر بودن برخی از معیارها بر معیارهای دیگر می باشد به همین جهت از تکنیک دیماتل به منظور مشخص شدن معیارهای اثر گذار و اثر پذیر استفاده شده است. شناسایی معیارها با استفاده از ادبیات پژوهش و همچنین سالنامه آماری سال 88 و نظر خبرگان و کارشناسان صنعت بیمه انجام گرفته است که در مجموع 10 معیار برای ارزیابی کارایی شرکت های بیمه در ایران استخراج گردید که با توجه به نتایج به دست امده از تکنیک دیماتل 5 معیار تاثیر گذار و 5 معیار تاثیر پذیر میباشند. تاثیر گذارترین معیارها در ارزیابی کارایی تعداد بیمه نامه های صادر شده شرکت بیمه و خسارت پرداخت شده میباشند و تاثیر پذیرترین معیار سود خالص دوره شرکت های بیمه میباشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کارایی ، تکنیک دیماتل ، تئوری فازی ، شرکت های بیمه ای در ایران