بررسی روند دما و رطوبت بیشینه و کمینه در مقیاس فصلی و سالانه در اقلیم های متفاوت ایران

باتوجه به روندافزایش گرمایش جهانی و تاثیرمستقیم آن باشدتهای مختلف بربرخی ازپارامترهای هواشناسی و به تبع آن بربخش کشاورزی و منابع آبی انجام این تحقیق ضروری به نظر می رسید درابتدا با درنظر گرفتن دوره آماری مشترک 2010-1951 نوع اقلیم های حاکم برایستگاه های بابلسر آبادان شیراز و مشهد با شاخص آمبرژه به ترتیب مرطوب بیابانی گرم میانه نیمه خشک معتدل و خشک سرد معرفی گردید سپس به بررسی روند 4 پارامتر هواشناسی دمای کمینه و بیشینه رطوبت حداکثر و حداقل دردومقیاس فصلی و سالانه با آزمون من کندال پرداخته شد که نتایج نشان داد برای پارامتر دمای کمینه تمامی ایستگاه های مورد بررسی درمقیاس تمامی فصول و سالانه درسطح 99درصد دارای روند افزایشی بود همچنین برای پارامتر رطوبت حداکثر نیز نتایج نشان داد تنها درایستگاه بابلسر درهیچ کدام یک ازمقیاسها روندی مشاهده نشد ولی درایستگاه آبادان درفصول پاییز و زمستان درسطح 95ودرفصول بهار وتابستان و سالانه درسطح 99درصد دارای روند کاهشی هستیم همچنین درایستگاه مشهد درفصل پاییز زمستان و سالانه درسطح 99درصد روند کاهشی خواهیم داشت همچنین لازم به ذکر است که درایستگاه شیراز درزمستان بهاروسالانه درسطح 99 درصد و درپاییز نیز درسطح 95درصد روندکاهشی خواهیم داشت دررابطه با پارامتردمای بیشینه نیز نتایج نشان داد برای ایستگاه آبادان و مشهد درفصل بهار تابستان و سالانه و درایستگاه بابلسر نیز درفصولبهارتابستان و پاییز و درمقیاس سالانه روند افزایشی درسطح 99درصد داریم و درایستگاه شیراز درفصول بهاروتابستان و بصورت سالانه درسطح 99درصد ولی برای پاییز درسطح 95درصد روند افزایشی خواهیم داشت دررابطه با پارامتررطوبت حداقل نتایج نشان داد تنها برای ایستگاه آبادان درتمامی فصول و سالانه درسطح 99روند کاهشی خواهیم داشت

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، آمبرژه ، من کندال