برنامه ریزی تولید زنجیره تامین تحت عدم قطعیت تقاضا از طریق بهینه سازی فازی

فناوری موجود با شتاب به سوی تخصصی و جهانی شدن پیش میرود. برای دوام در عرصه رقابت جهانی ، تولید کنندگان باید پاسخگوی تقاضای مصرفکنندگان در شرایط مختلف باشند. با توجه به تأثیر متقابل اجزای تولید بر یکدیگر، گرایش به برنامه ریزی سیستم های تولیدی در مقیاسه ای کلی تر از نظر حجم اجزای تولید بیش از پیش به چشممی خورد. از این رو، نگرش برنامه ریزی زنجیره تأمین رویکردی کارآمد به نظر می رسد. حساسیت این گونه برنامه ریزی ها زمانی بیشتر است که تولیدکننده با نوسانات تقاضا مواجه شود. در این مقاله ، مدلسازی برنامه ریزی تولید زنجیره تأمین تحت عدم قطعیت تقاضا و چگونگی حل آن با بهینه سازی فازی مد نظر بوده است. مدل به صورت یک مساله ی برنامه ریزی خطی فازی تک هدفه فرمول بندی شد. ضرایب مربوط به تابع هدف، غیر قطعی در نظر گرفته شدند و همچنین عدم قطعیت تقاضا در محدودیت مدل اعمال شد. روش حل ارایه شده، مدل فازی را به یک مدل قطعی پارامتریک تبدیل کرد.