بررسی تجزیه رشد وعملکرد دانه جو دیم رقم سهند با استفاده از آبیاری تکمیلی در استان خراسان شمالی

به منظور بررسی و تعیین خصوصیات فیزیولو ژیکی مؤثر بر عملکرد دانه جو دیم رقم سهند در سطوح مختلف آبیاری تکمیلی آزمایشی در سال زراعی 83-1382 در ایستگاه تحقیقات دیم شمال خراسان شهرستان شیروان انجام شد .آزمایش در چهار سطح آبیاری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با چهار تکرار انجام گردید .سطوح آزمایشی شامل : بدون آبیاری ، آبیاری در زمان کاشت، آبیاری در زمان گلدهی و آبیاری در زمان پرشدن دانه بود . نتایج نشان داد بین سطوح آبیاری تکمیلی از نظر عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود داشت وآبیاری در زمان کاشت نسبت به سایر سطوح موجب افزایش معنی دار عملکرد دانه گردید . تجمع ماده خشک (TDW) در جو سهند تا حدود 1100 درجه-‐روز-‐رشد پس از کاشت بصورت کند و پس از آن تا 1500 درج-‐روز-‐رشد به سرعت افزایش یافت و پس ازآن کاهش پیدا نمود.بیشترین تجمع ماده خشک مربوط به آبیاری در زمان کشت بود . حداکثر شاخص سطح برگ (LAI) در سطوح مختلف آبیاری از 1/4 تا 1/8 متغیر بود . آبیاری در زمان کشت حداکثر شاخص برگ یعنی 1/8 متر مربع برگ در یک متر مربع زمین را تولید کرد.سرعت رشد نسبی (RGR) سطوح مختلف آبیاری با گذشت زمان سیر نزولی داشت و آبیاری در زمان کشت نسبت به سایر سطوح از سرعت رشد نسبی کمتری در ابتدای فصل رشد برخوردار بود .حد اکثر سرعت رشد محصول (CGR) در زمان ظهور سنبله ها در آبیاری در زمان کشت و حداقل آن در سطح بدون آبیاری بدست آمد . نتیجه نهایی نشان داد آبیاری در زمان کشت بیشترین عمل کرد دانه را تولید واز شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول بیشتری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

تجزیه رشد ، عملکرد دانه ، جو دیم