مقایسه نسبت برگ به ساقه ژنوتیپ های چاودارکوهی (Secale montanum) برای عملکرد و کیفیت علوفه خشک در دو شرایط دیم و آبی استان لرستان

خوش خوراکی علوفه رابطه نزد یکی با میزان برگ گیاه دارد و کیفیت گیاهان علوفه ای به طور غیر مستیقم از طریق اصلاح آن ها برای دستیابی به برگ بیشتر ، بهبود می یابد. به منظور بررسی تنوع و ارتباط بین عملکرد علوفه و صفات کیفی، ۱۰ ژنوتیپ چاودارکوهی درشرایط آبی و دیم به مدت یکسال در قا لب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد مطالعه شدند . عملکرد علوفه و نسبت برگ به ساقه بر اساس وزن خشک اندازه گیری شد . برای تعیین نسبت برگ به ساقه کلیه بوته ها ی هر کرت در ارتفاع ٦سانتی متری قطع ودرسایه خشک شده و پس از جدا کردن برگ و ساقه و توزین آن ها، نسبت برگ به ساقه محاسبه گردید . نتایج حاصل از تجزیه واریانس ساده حا کی از تفاوت معنی دار بین ژنوتیپ ها در محیط های دیم و آبی در سطح احتمال ١% بود .در مقایسه میانگین ژنوتیپ ها در شرایط دیم ، ژنوتیپ ۵۹۱ با مقدار 0/58 درصد و در مقایسه میانگین ژنوتیپ ها در شرایط آبی ژنوتیپ ۴۶۷ با مقدار 1/2 درصد بیشترین نسبت برگ به ساقه را دارا بودند . درمقایسه بین میانگین محیط ها، نسبت برگ به ساقه 0/30 و 0/82 به ترتیب در شرایط دیم و آبی بدست آمد .در مقایسه میانگین کل ژنوتیپ ها ی دومحیط ، ژنوتیپ ۴۶۷ با مقدار 0/71 درصد و ژنوتیپ ها ی 6-2382 و 11-2382 با مقدار 0/42 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین نسبت برگ به ساقه را دارا بودند.

کلیدواژه ها:

چاودارکوهی ، Secale montanum ، عملکرد علوفه ، کیفیت علوفه ، نسبت برگ به ساقه