بررسی تاثیر دور آبیاری و روش های کاشت بر خصوصیات زراعی دو رقم آفتابگردان در منطقه خوی

این آزمایش به منظور بررسی اثرات دور آبیاری و روش های کاشت ،( بر خصوصیات کمی و کیفی دو رقم آفتابگردان (آذرگل و هایسان ٣٣ در سال ١٣٨٣ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوی در قالب طرح کرت های دوبار خرد شده با طرح پایه بلو ک های کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد . دور آبیاری شامل سه سطح 60، 120 و 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به عنوان فا کتور اصلی ، روش های کاشت با دو سطح کشت یک ردیفه و دوردیفه به عنوان عامل فرعی و دو رقم آذرگل و هایسان ٣٣ به عنوان عامل فرعی فرعی در نظر گرفته شد . بر اساس نتایج حاصل با افزایش دورآبیاری قطر طبق ، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در طبق ، عملکرد دانه و روغن ، و شاخص برداشت بطور معنی داری کاهش یافت اما درصد روغن تحت تاثیر دور آبیاریقرار نگرفت . تاثیر روش های کاشت بر روی عملکرد دانه و روغن معنی دار نبود ، بااین حال بیشترین عملکرد دانه و روغن از کشت دو ردیفه تولید شد . اثر رقم بر صفات قطر طبق ، درصد روغن و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود . بیشترین عملکرد دانه از رقم هایسان ٣٣ با تولید دانه 3376/1 کیلوگرم در هکتار بدست آمد . درصد روغن هیبرید آذرگل (47/21) بیشتر از هیبریدهایسان 33 (44/19) بود. اثر متقابل روش های کاشت با رقم بر روی عملکرد دانه معنی دار بود ، بطوریکه بیشترین عمل کرد دانه از کشت دو ردیفه هایسان 33 با 3405/3 کیلوگرم در هکتار بدست آمد .در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این بررسی بیشترین عملکرد دانه از دور آبیاری ٦٠ میلی متر با روش کشت دو ردیفه از رقم هایسان ٣٣ به میزان 4391/9 کیلوگرم در هکتارتولید شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، روش کاشت ، آفتابگردان