بررسی عنصر باد به عنوان مؤثرترین سیستم غیرفعال طبیعی در تهویه ساختمانهای سنتی بوشهر

توجه به اقلیم، بستر و فاکتورهای اقلیمی که در آن معماری می کنیم می تواند سکوی پرشی برای پرواز به سوی معماری پایدار باشد.دقت به این مهم راه را برای استفاده ا ز نیروهای طبیعی نظیر خورشید، باد، آب و ... فراهم می کند و استفاده از منابع فسیلی را به حداقل می رساند. لذا توجه به فاکتورهای اقلیمی منطقه نظیر خصصویات اقلیمی هر زمینه، باد، باران، تغییرات دمای هوا در شب و روز، جریان هوا، وضعیت آسمان، آفتاب، تابش و ... امری ضروری است. از این رو رسیدن به معماری پایدار میسر نمی گردد مگر با تأکید بر زمینه گرایی. معماری زمینه گرا با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع یامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت می رساند و طراحی می کند. یکی از مهمترین فاکتورهایی که در این ناحیه به عنوان عامل زمینه گرا معرفی می کند، نیروی باد و بهره گیری از آن جهت تهویه طبیعی و فراهم آوردن شرایط مطلوب زندگی است. تهویه مطبوع می تواند هوای تازه را تأمین کرده، به خنک سازی و ایجاد سرمایش هوا یاری رساند. از آنجا که محیط مصنوع در شکل جریان و تغییرات سرعت باد تأثیر چشمگیری می گذارد لذا معماران این دیار با بهره گیری از دانش آیرودینامیکی، ویژگی های متفاوتی را برای معماران این خطه رقم زدند.

کلیدواژه ها:

تهویه طبیعی ، م عماری پایدار ، باد ، معماری بندر بوشهر