بررسی نقش گردشگری کشاورزی در دستیابی به توسعه پایدار مناطق شهری و مهم ترین راهبردهای بهره گیی از آن (نمونه موردی: شهر رباط کریم)

گردشگری پایدار که برگرفته از مفهوم توسعه پایدار است نوعی گردشگری تلقی شده است که نیازهای نسل کنونی را بدون استفاده از منابع نسل های آینده برطرف می کند. از سویی دیگر گردشگری کشاورزی ترکیبی از تولید محصولات کشاورزی و توریسم می باشد که بازدیدکنندگان کوتاه مدت و بلند مدت از مزارع یا مناطق روستایی؛ با هدف لذت بردن، آموزش و پرورش، و یا مشارکت فعال را به فعالیت های تولید کشاورزی و زندگی کشاورزی تشویق می کند. در این پژوهش برآنیم که ابتدا با بررسی و کندوکاو در خصوص مفاهیم و تعاریف و خاستگاه واژه گردشگری کشاورزی و همچنین نمونه های موردی موجود (پروژه گردشگری کشاورزی XGR پکن) به استخراج مهمترین مؤلفه ها و ویژگی ها ی آن بپردازیم. سپس بر پایه مؤلفه های ا ستخراج شده در مرحله بالا به تنظیم پرسشنامه پرداخته و داده های بدست آمده جهت تحلیل در ماتریس های SWOT گنجانده شده و سپس از 18 نفر از کارشناسان مربوط خواسته شد که نسبت به تعیین وزن هر عامل با استفاده از طیف لیکرت اقدام نمایند. تا بتوان در نهایت به تعیین مهمترین استراتژی ها در نیل به هدف مذکور نایل آمد. نتایج حاصل از پژوهش در نمونه موردی مذکور روشن می سازد که رشد صنعت گردشگری کشاروزی موجب یادآوری خویشی این شهر تاریخی با زمینه روستایی و گردشگری آن خواهد شد. بنابراین بهره گیری از صنعت گردشگری کشاورزی نوعی بازگشت به پیشینه تاریخی این شهر نیز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

گردشگری کشاورزی ، ، گردشگری پایدار ، رباط کریم