باغ های عمودی و تأثیر آنها در پایداری فضاهای شهری (نمونه موردی؛ کلانشهر مشهد)

قیمت بالای زمین و پایین بودن سطح فضای سبز باعث شده است تا استفاده از فناوری دیوار سبز در کلانشهرهای ایران به علت بهبود و پایداری کیفیت محیط های شهری گزینه مناسبی به نظر برسد. متأسفانه این طرح با وجود کارکردهای بالقوه قابل توجه آن بیشتر در حد ایده در مدیریت شهری باقیمانده است. خلأ پژوهش های کاربردی در این زمینه از اهداف این پژوهش می باشد. لذا فرآیند این مقاله به صورت توصیفی و پس از آن تحلیلی سعی در معرفی فناوری دیوار سبز، اهمیت و تاثیر آن بر فضای شهری و در انتها مزایایاجرای آن در کلانشهر مشهد دارد. در این راستا این پژوهش در دو بخش ارائه می گردد. در بخش اول ابتدا با بررسی اهمیت فضای سبز و انواع فضاهای سبز شهری کلیاتی در این زمینه معرفی خواهد کرد و پس از آن با استناد به مدارک موجود، سرانه فضای سبز در شهر مشهد مورد بررسی قرار می گیرد. در بخش دوم فناوری باغ های عمودی (دیوارهای سبز) معرفی شده پس از آن خصلت و ویژگی ها، مزایای استفاده از دیوارهای سبز در کلانشهر مشهد، شیوه ها و نمونه های پیشنهادی استفاده از دیوار های سبز در این شهر ارائه می شود. در انتها نتیجه گیری با راهبرد پیشنهادی استفاده از تجربیات موفق در بهره گیری از دیوارهای سبز در سطح کشورهای پیشرو برای ارتقاء کیفی محیط های شهری در کنار سایر مزیت های این تکنولوژی سبز با استفاده از بخش دولتی و بستر سازی برای حضور بخش خصوصی نیز ذکر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

دیوار سبز ، باغ عمودی ، اکوسیستم شهری ، شهر مشهد