تحلیل زمینه ها و عوامل مؤثر در طراحی تکنوارگانیک و هنر مهندسی سازه در صنعت ساختمان ایران

طبیعت به طور غریزی راه حل های بسیار کارگشا برای ما دارد. زیرا ارگانیزم های گوناگون طبیعی از بدو پیدایش با آگاهی درونی دقیق می دانند که چگونه به ساخت و استفاده از مصالح و ترکیب آنها بپردازند. در حالیکه انسان ها فاقد این دانش ذاتی در طراحی و ساخت هستند و آنها باید فرا بگیرند و از این رو معماری تکنو ارگانیک را می توان؛ همسازی صنعت ساختمان با طبیعت و حاصل بازگشت از افراط گرایی در سازه و تکنولوژی ساختار به تعادل آن؛ با الگو گرفتن از طبیعت در فرم و سازه دانست. به دلیل اینکه هنوز انگیزه در رفاه بودن وجود داشت و با توجه به آسیب های زیست محیطی؛ انسانها سعی بر همراهی با مسیر طبیعت کردند تا از آسیب دیدن آن جلوگیری کنند و در عین حال دست آوردهای فن آورانه تمدن خود را نیز فراموش نکردند و هدف را بر سازگار کردن صنعت خود با طبیعت نمودند. برای دستیابی به این هماهنگی می توان به دنبال فرم ها و حرکات الگو برداری سازه ای از طبیعت گشت که هم ما را به آن عملکرد و تکنولوژی برساند و هم با این انتخاب به بهره گیری از مزایای ذاتی همخوانی با طبیعت پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

طبیعت تکنوارگانیک ، توسعه ، هنر سازه