مقایسه تطبیقی جایگاه هویت در شهرسازی اسلامی و شهرسازی معاصر( محله گود عربان و محله اطلسی)

شهر کالبد و بستر زندگی جمعی انسانهاست. لذا شناخت این بستر و تاثیر آن در شکل گیری هویت مکانی بسیار حائز اهمیت میباشد. در این بین شهر اسلامی با ویژگیهای خاص کالبدی و اجتماعی خود، بسترساز شرایطی بوده که فرد در آن نه تنها از احساستنهایی و از خود بیگانگی به دور می باشد، بلکه با توجه توامان به خلوت گزینی و برقراری روابط اجتماعی با استفاده از آرایش عناصر کالبدی، هویت ویژه شهر اسلامی را رقم زده است. هویت شهری که در شهرهای اسلامی دوره های میانی، در ابعاد کالبدی وکارکردی و در سطوح مختلف بوسیله بسترسازی برای مناسبات اجتماعی به نحو مناسبی جلوه گر شده بود، امروزه به دنبال رخنهاندیشه شهرسازی مدرن در شهرهای معاصر ایرانی رنگ باخته و تکرار مشابه الگوی شهرسازی فارغ از بستر مکانی و هویتی،مشکلات فراوانی را در پی داشته است. هدف این مقاله ضمن ارائه تعاریفی از هویت شهری و ویژگی های شهر اسلامی، پاسخ به این سوال می باشد که دلایل ضعف هویتی در شهرسازی معاصر چیست؟ فرض بر این است که از دلایل اصلی پایین بودن هویت درمحلات جدید شهری عدم پیروی آنها از اصول شهرسازی ایرانی-اسلامی می باشد. در این راستا دو محله گودعربان و اطلسی از منظر میزان پیروی از اصول این نوع شهرسازی، و تاثیر آن بر میزان هویتمندی محلات با هم مقایسه شده اند. در مقاله پیش رو جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه ای صورت گرفته و در بخش تحلیل از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. بررسی ها حاکی از آن است که کیفیت طراحی ساختمانها، ساختار شبکه راه ها، همپیوندی فضای عمومی، نمادها و نشانه های شهری، رابطه بین توده و فضا و ... می تواند نقش موثری در ارتقا هویت شهری داشته باشد

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، هویت شهری ، شهرسازی معاصر