نقش نمادها و نشانه ها در هویت بخشی به معماری و شهرسازی ایرانی

نمادها و نشانه ها جزو جدا نشدنی معماری و شهرسازی تمدن های بشر در تمام نقاط جهان بوده است و عقاید و ایدئولوژی های بشری نمود خود را در ساخته هایشان بوسیله صور و مفاهیم به نمایش گذاشته است. در معماری و شهرسازی ایران کهننیز نمادپردازی و نشانه گرایی از ویژگی های بارز آن به شمار می آمد. این نمادها و نشانه ها علاوه بر دارا بودن نقش سازمان دهی بین اجزا و عناصر در هر مجموعه، پیوند دهنده معنوی فضاها با استفاده کنندگان آن و هدایتگر انسانها به سوی معبودبودند. پژوهش حاضر با هدف رهیافت به آفرینش فضاهای با هویت ایرانی اسلامی با بهره گیری مفهومی از نمادها و نشانه هایمعماری اسلامی ایران تدوین شده است. شیوه پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی نمادها و نشانه ها در معماری کهن ایران با استفاده از اسناد کتابخانه ای و پیمایشی استخراج و نقش و چگونگی کارکرد آن در عصر حاضر تحلیل و بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش برخی از بناهای شاخص معماری دوره اسلامی در پهنه شیوه های معماری اسلامی ایران می باشد ونتایج تحقیق نشان می دهد جهت هویت بخشی به فضاهای زندگی امروزی در عرصه های معماری و شهرسازی بهره گیری از نماد پردازی از ضروریات بوده و اصول و چگونگی به کارگیری این عناصر مشخص شده است. از نتایج حاصل از این تحقیق میتوان جهت خلق فضاهای با هویت ایرانی اسلامی بهره جست

کلیدواژه ها:

نماد ، نشانه ، معماری و شهرسازی اسلامی ، هویت معماری ایرانی