بررسی اثر تنش خشکی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ژنوتیپ های گندم نان در شرایط آزمایشگاهی

رطوبت خاک یکی از عوامل محدود کننده جوانه زنی، سبز شدن و استقرار گیاهان زراعی خصوصاً در شرایط دیم و در نهایت شکل گیری عملکرد در مناطق خشک و نیمه خشک (مانند ایران) است. در چنین مناطقی انتخاب ارقامی که علاوه بر مقاومت به خشکی در مرحله جوانه زنی و سبز شدن، پتانسیل عملکرد بالایی داشته باشند از اهمیت بالایی برخوردار هستند. تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ های مورد بررسی برای تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال 1% اختلاف معنی داری داشتند. همچنین اثر متقابل ژنوتیپ در تنش در سطح احتمال 1% برای تمامی صفات مورد مطالعه اختلاف بسیار معنی داری نشان دادند. تجزیه همبستگی نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین شاخص سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی تا روز پنجم، درصد جوانه زنی نهایی و شاخص بنیه بذر با شاخص تنش جوانه زنی دارند که بیانگر مناسب بودن این صفات برای شرایط تنش و مطلوب گزینش بر اساس این صفات برای مقاومت به تنش می باشد. ژنوتیپ 12 به دلیل پایداری تا سطح PEG، ا 0/8-مگاپاسکال به عنوان ژنوتیپ مقاوم به خشکی در شرایط آزمایشگاهی انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

گندم نان ، جوانه زنی ، ژنوتیپ و تنش خشکی