سنجش سرمایه اجتماعی در ادارات آموزش و پرورشمطالعه موردی شهرستان سنندج

سرمایه اجتماعی شامل دانش موجود در تعاملات بین فردی و شبکه روابط متقابل آنهاست. هدف این مقاله، بررسی میزان سرمایه اجتماعی موجود در بین کارکنان ادارههای آموزش و پرورش شهرستان سنندج است. در این پژوهش، از رویکرد کمی استفاده شده و نمونه ها شامل سه اداره با حجم نمونه به ترتیب برای ناحیه یک: 92 نفر؛ ناحیه دو: 97 نفر و اداره کل: 169 نفر است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد با عنوان بررسی سرمایه اجتماعی در سازمان بود که که روایی آن در پژوهشهای گوناگون با ضرایب آلفای با سطوح بالا تأیید و گزارش شده است. داده ها به وسیله آمارههای توصیفی و آمارههای استنباطی از تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل واریانس یک راهه، آزمونهای t تک نمونه و نمونههای مستقل، تحلیل شده است. نتایج نشان داد که عوامل سرمایه اجتماعی عبارتند از روابط رسمی، روابط غیررسمی، تعلق اجتماعی و نظارت اجتماعی. بر این اساس تفاوت معناداری بین جنسیت و روابط غیررسمی، سطح تحصیلات با روابط رسمی، سابقه کاری با تعلق سازمانی و نظارت سازمانی و نیز بین محل خدمت با روابط غیر رسمی، تعلق سازمانی و نظارت سازمانی گزارش شد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سازمان آموزش و پرورش ، شهرستان سنندج