مدیریت شریانهای حیاتی شهر کرمان در مواقع بروز زلزله با تاکید بر شبکه آبرسانی

آنچه امروزه در خصوص مدیریت جامع بحران کلان شهرها به نحو ویژه ای مدنظر است شامل آخرین دستاوردها در زمینه تدوین راهبردی کلان و خرد مدیریت بحران و مدیریت ریسک می باشد. در این راستا همواره شناخت و تعیین اولویت ها در خسارات وارده از گام های اولیه می باشد.شریان های حیاتی که در قالب کلی شامل راه ها، پل ها، تونل ها، خطوط انتقال (آب، نفت و گاز) و همچنین شبکه های مخابراتی و رسانه ای می باشد به عنوان اصلی ترین اجزای هر کلان شهر در اولویت اول قرارمی گیرد. به عبارت دیگر درصورت آسیب پذیر بودن جدی و نقص کاربری یکی از شریان های حیاتی فعالیت های شهری و یا امداد رسانی در زمان بحران فلج می شود و به این ترتیب خسارات جانی و مالی رو به فزونی می گذارد.در این تحقیق با اشاره به روش های شناخت آسیب پذیری و کنترل عملکرد شریان های حیاتی شهر کرمان به مطالعه شبکه آبرسانی و مخازن ذخیره آب شهرکرمان پرداخته می شود و افزون بر بررسی آسیب پذیری این شریان ها برمبنای مطالعات موجود و مدل های جدیدی ساخته شده به روش های کاهش تبعات و تأثیر برکیفیت فعالیت های شهری ناشی از نقص در این شبکه در هنگام وقوع زلزله نیز پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

شریان های حیاتی ، آسیب پذیری ، کنترل عملکرد ، خطوط انتقال ، مخازن مدفون ، کرمان