مقایسه روش های زمین آماری در پهنه بندی غنای گ ونه ای و ارتباط ان با عوامل توپوگرافی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز بلده نور)

یکی از مهمترین مسائل در مطالعات جامعه شناسی گیاهی، تنوع گونه ای و الگوی پراکنش می باشد. جهت دستیابی به توسعه پایدار و همچنین حفاظت از اکوسیستم های طبیعی و تنوع زیستی آنها لازم است نقش عوامل اکولوژیکی و تأثیر آنها بر تنوع گونه های گیاهی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد. در این راستا با توجه به شرایط توپوگرافی عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. هدف از این مطالعه مقایسه روش های درون یابی در بررسی تغییرات مکانی غنای گونه ای و ارتباط آن با عوامل توپوگرافی می باشد. به همین منظور تعداد 132 قطعه نمونه با روش سیستماتیک در حوزه آبخیز بلده نور مورد بررسی قرار گرفت. در هر پلات نوع گونه های گیاهی شناسایی و غنای گونه ای و درصد ت اج پوشش آن ها تعیین شد. تنوع گونه ای با شمارش کل گ ونه ها در هر تیپ به عنوان غنای گونه ای محاسبه گردید. از سه روش درون یابی کریجینگ، کوکریجینگ و فاصله وزنی معکوس برای تعیین غنای گونه ای استفاده شد. محاسبه و ترسیم تغییر نما در این تحقیق از نرم افزار GS+, Version 5.1 و برای تهیه نقشه های غنای گونه ای از نرم اقزار GIS, Version9.3 استفاده شد. نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ با متغیر کمکی ارتفاع با کمترین خطا (RMSE=1/849) توانسته با دقت بالایی نسبت به روش های دیگر الگوی پراکنش غنای گونه ای را تعیین کند.

کلیدواژه ها:

غنای گونه ای ، زمین آمار ، کوکریجینگ ، مراتع سردی بن