ارزیابی اثرات جابجایی سکونتگاه های روستایی آسیب دیده از سانحه زلزله بر روی کیفیت زندگی ساکنین، مطالعه موردی روستای لک و طبل شکین

برای کاستن از میزان آسیب پذیری ناشی از زلزله با توجه به شرایط زمین شناختی کشور، لزوم توجه به ایمن سازی سکونتگاه ها و بویژه سکونتگاه های روستایی از ضروری ترین اقدامات برنامه ریزی برای نیل به توسعه پایدار روستایی به شمار می آید. یکی از مهمترین اقدامات صورت گرفته در بازسازی مناطق آسیب دیده، اجرای طرح های اسکان مجدد و بویژه جابجایی روستاهای آسیب دیده به مکان جدید و امن برای جلوگیری از تکرار خسارات در اثر وقوع زلزله است. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیرات جا به جایی سکونتگاههای آسیب دیده از سانحه زلزله بر روی کیفیت زندگی ساکنین روستای مورد مطالعه (لک و طبل شکین) از توابع شهرستان بوئین زهرا در استان قزوین می باشد. برای حصول به اهداف تحقیق از روشهای اسنادی و میدانی با تاکید بر تکمیل پرسشنامه استفاده شده است. بدین منظور از تعداد 248 خانوار ساکن در روستاهای فوق با استفاده از فرمول اصلاح شده کوکران تعداد 85 مورد به عنوان نمونه انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری از قبیل t تک نمونه ای، فریدمن و همبستگی اسپیرمن با استفاده از SPSS بهره گرفته شد. نتایج مطالعه نشان می دهد که اتخاذ سیاست جابجایی روستا در فرآیند بازسازی پس از تخریب کلی روستا در نزدیکی مکان قبلی به بهبود شاخص های کیفیت زندگی در ابعاد مختلف کمک کرده است. به طوری که، اتخاذ بازسازی روستا بیشترین تاثیر را در مولفه های بهبود وضعیت رفاه اقتصادی و بهبود وضعیت اجتماعی ساکنین بر جا گذاشته است. از طرفی دیگر، بین بهبود کیفیت کالبدی روستاهای جابجا شده در فرآیند بازسازی و کیفیت زندگی از دیدگاه ساکنین رابطه کاملا معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سوانح طبیعی ، مدیریت سانحه ، بازسازی ، محیط کالبدی ، کیفیت زندگی ، شهرستان بوئین زهرا