ارزیابی شاخصه های توسعه ی محلی پایدار در شهرهای جدید(نمونه ی موردی : شاهین شهر)

رشد جمعیت و توسعه ی شهرهای بزرگ و قطبی شدن آنها در سال های اخیر باعث تفکر ایجاد شهرهای جدید گردیده است و با ملاحظه به اینکه هدف از ایجاد شهرهای جدید تنها جذب سرزیر جمعیت، مکان یابی مناسب، پیش بینی خدمات و تجهیزات شهری و در کلایجاد سرپناه و مسکن نیست بلکه این شهرهابا هدف از بین بردن ویا کاهش مسائل و مشکلات موجود شهرها، ایجادگردیده اند. اما درحقیقت بسیاری از شهرهای ایجاد شده نتوانسته اند به اهداف از پیش تعیین شده ی خود دست یابند و هم چنین عدم همسویی این شهرها با شاخصه های اصلی پایداری شهری ؛ از جمله چالش هایی هستند که در ارتباط با شهرهای جدید مطرح می شود. بر این اساس این پژوهش در نظر دارد میزان پایداری شاهین شهر به عنوان یکی از اولین شهرهای جدید ساخته شده درکشور را مورد بررسی قرار دهد.هم چنین باتوجه به نقش محلات شهری به عنوان کوچک ترین واحد شهری، با تعریف 32 شاخص و با بهره گیری از تکنیک هایی آماری چون تحلیل عاملی و روش هایی چون امتیاز استاندارد و ضریب تغییرات ؛ سطوح پایداری در سطح محلات این شهر مورد بررسی قرارگرفته است. از نتایج این تحقیق می توان به غالب بودن وضعیت نیمه پایدار در اکثر محله های شهر اشاره کرد . بعد زیست اجتماعی، دارای بیشترین ناپایداری در سطح محلات است .هم چنین ضریب تغییراتC.V در سطح محلات شاهین شهر0/18 بوده است که نشان از اختلاف کم در پایداری محلات است.