بررسی پوسته در منطقه غرب ایران با استفاده از منحنی های زمان-مسافت زمین لرزه های محلی

این پژوهش به منظور ارائه مدلی ساده برای ساختار سرعتی پوسته در منطقه غرب ایران انجام شده است. هدف این پژوهش به کارگیری نتایج آن به عنوان مدل اولیه به روش Joint Inversion ، برای بررسی دقیق تر ساختار سرعتی پوسته منطقه بوده است. در این پژوهش لرزه نگاشت های زمین لرزه های ثبت شده در شبکه لرزه نگاری دوره کوتاه کرمانشاه متعلق به موسسه ژئوفیزیک و ایستگاه لرزه نگاری باند پهن سنندج وابسته به پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در بازه زمانی دی ماه 1384 تا بهمن ماه 1387 (ژانویه 2004 تا ژانویه 2008) استفاده شده است. برای تهیه منحنی های زمان- مسافت، لازم بود که زمین لرزه ها و ایستگاه ها در یک امتداد باشند. بدین منظور پنج مسیری که دارای شرایط فوق بودند انتخاب شده و زمین لرزه های واقع بر این مسیرها از بین کل داده ها (3000 زمین لرزه) با 6>= mb>=ا 2 جدا شد که شامل 278 زمین لرزه با 3.0>=mb و فاصله کانونی 10 تا 750 کیلومتر بود. با رسم منحنی های زمان-مسافت زمین لرزه ها برای هر کدام از مسیرهای مذکور، دو لایه مشخص کنراد و موهو در منطقه مشاهده شد و سرعت انتشار موج های P و S و عمق تقریبی لایه ها به دست آمد . سپس با تدوین یک برنامه رایانه ای، اولین رسیدهای امواج مستقیم و شکست مرزی طی یک فرایند مدل ساز مستقیم (Forward Modeling) محاسبه و مقادیر سرعت ها و عمق ها و همچنین مختصات مکانی و زمانی زمین لرزه ها تعدیل شده و مدل نهایی به دست آمد. در این فرایند از زمین لرزه هایی با 4<=mb استفاده شد. لازم به توضیح است که خطای RMS در تعیین زمان سیر (یا به عبارتی محل وقوع زمین لرزه) همه زمین لرزه های مطرح در مراحل مذکور، حداکثر 0/26 ثانیه و حداقل 0/01 ثانیه بود. بر اساس مدل مذکور سرعت موج P در پوسته غرب ایران 0/07 ± 6/23 و در گوشه بالایی 0/08 ± 8/08 کیلومتر بر ثانیه به دست آمد. سرعت تقریبی موج S در پوسته و گوشه بالایی در این منطقه به ترتیب 0/06 ±3/64 و 0/01 ± 4/70 کیلومتر بر ثانیه است. ژرفای ناپیوستگی های کنراد و موهو نیز در منطقه پژوهش، به ترتیب 2 ± 11 و 3 ± 43 کیلومتر تعیین شد. نتایج به دست آمده، هم خوانی خوبی با بررسی های گرانی سنجی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ساختار پوسته ، زمین لرزه ، غرب ایران ، منحنی زمان-مسافت