پایش تآثیرات مدیریت پایدار زمین بر افزایش بهره وری کشاورزی و بهبود اکوسیستم

تخریب اراضی به عنوان یک کاهشی در خدمات و کالاهای اکوسیستمی از زمین تعریف شده است. ارزیابی های شدت تخریب اراضی، ضرورت بهبود استفاده منابع طبیعی را از طریق مدیریت پایدار زمین نشان می دهد. مدیریت پایدار زمین نقطه شروع کلیدی برای بهبود بهره وری و انعطاف پذیری منبع زمین در زمینه تخریب بالقوه تحت تاثیر تغییرات اقلیم و برقراری ارتباط بین نیازهای کشاورزی و محیطی است که دو هدف حفظ بلندمدت بهره وری و کارکردهای اکوسیتسمی و افزایش بهره وری خدمات و کالاها را دنبال می کند. به دلیل اهمیت این پارادایم، تحقیق حاضر با هدف پایش تاثیرات آن بر روی افزایش بهره وری کشاورزی و بهبود اکوسیستم در قالب کیفی و بر مبنای بررسی منابع علمی و جست و جو در اسناد و مدارک مکتوب و گزارش های بانک جهانی و سایر نهادها و سازمان ها به رشته تحریر درآمده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمرکز مدیریت پایدار زمین به طور کلی برای همه نظام های کاربری زمین از جمله اراضی کشاورزی، مراتع، جنگل ها و اراضی مختلط، بر روی افزایش بهره وری اراضی، بهبود اکوسیستم ها و معیشت است. دستیابی به هدف افزایش بهره وری اراضی از طریق افزایش راندمان مصرف آب، تقویت مواد ارگانیک خاک و حاصلخیزی خاک، بهبود مواد کشت شده و تولید سازگارتر با شرایط آب و هوایی صورت می گیرد. فعالیت های مدیریت پایدار زمین از لحاظ محیطی نیز مساعدند، تخریب اراضی را کاهش می دهند، تنوع زیستی را بهبود می بخشند و قابلیت سازگاری با نوسانات و تغییرات آب و هوایی را افزایش می دهند.

کلیدواژه ها:

تخریب اراضی ، مدیریت پایدار اراضی ، بهره وری کشاورزی ، بهبود اکوسیستم