استفاده ازالگوریتم ژنتیک برای تعیین استوانة برازنده و میزان نااستوانهای در دستگاه اندازهگیری مختصات (CMM)
محل انتشار: چهاردهمین کنفرانس سالانه مهندسی مکانیک
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,516
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISME14_333
تاریخ نمایه سازی: 1 فروردین 1386
چکیده مقاله:
میتوان از الگوریتم ژنتیک به عنوان روشی برای مدلسازی و تحلیل خطاهای فرم یک قطعة استوانهای و محاسبة میزان نااستوانهای (cylindricity) آن استفاده نمود. ابتدا برای مجموعهای از دادههای جمعآوری شده، حاصل از اندازهگیری سطح یک قطعة استوانهای، رویکردهای مختلف محاسبة میزان نااستوانهای معرفی شده و سپس با ارائة یک مدل ریاضی برای تعریف میزان نااستوانهای، مدل بهینهسازی حل مسئله و تابع برازش مناسب برای تعیین مشخصات استوانة برازنده، مشخص شده و سپس با تعیین پارامترهای مؤثر برای تطبیق الگوریتم ژنتیک برای حل کارآمد مسئله، حل عددی الگوریتم پیشنهاد شده برای مجموعه ای از نقاط واقعی انجام گرفته و نتایج آن در انتها آورده شده است.
کلیدواژه ها:
دستگاه اندازهگیری مختصات - استوانة برازنده - میزان نااستوانهای - الگوریتم ژنتیک
نویسندگان
رابعه چهل تنی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
عبدالحمید حنانه
مربی دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :