تحلیل توزیع فضایی پارک هاوفضای سبزشهری بااستفاده ازgis نمونه موردی فضای سبزشیروان

پارک ها و فضای سبز شهری از جمله کاربری های است که توزیع و پراکنش آن در سطح شهر اهمیت زیادی دارد و توزیع فضایی متعادل آن در سطح شهرها، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزان شهری می باشد، هدف اصلی این پژوهش، بررسی توزیع فضایی پارکها و فضاهای سبز شیروان با استفاده از GIS می باشد. روش تحقیق براساس ماهیت یک روش توصیفی- تحلیلی و براساس هدف یک روش کاربردی می باشد. دراین پژوهش ابتدا پس از تبیین و تشریح موضوع، اقدام به تعیین موقعیت فضاهای سبز با استفاده از دستگاه GPS گردیده است، پس از شناسایی توزیع فضایی پارکهای موجود،کاربریهای مجاور این پارک ها شناسایی و میزان سازگاری و ناسازگاری آن ها تعیین گردید، سپس داده های جمع آوری شده در عملیات میدانی به نرم افزار GIS منتقل گردیده و اقدام به تهیه نقشه شد. از بین روشهای ترکیب لایه ها، از عملیات همپوشانی لایه ها استفاده گردید. در نهایت با بررسی نسبت توزیع جمعیت در محلات شهری با میزان دسترسی آن ها به هر یک از پارک های شیروان ا قدام گردید. نتایج حاصله نشان داد: تمام پارک ها یعنی هر ۵ پارک شیروان نسبت به سایر کاربریهای مجاور خود دارای شرایط سازگار می باشند، زیرا از ١٨۵٧ قطعه کاربریهای که درمجاورت این پارکها قرار دارد ١٧۵٣ قطعه یا( 94.40 درصد کاربریهای ) نسبت به پارکها و فضای سبزدارای شرایط سازگار می باشند و تنها ١٠۴ قط عه یا ( 5.6 در صد آن ها) نسبت به پارکها مجاور خود ناسازگار می باشند

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS ، همسایگی سازگاری ، همسایگی ناسازگاری ، شعاع دسترسی