توسعه میان افزاراهبردی جامع درجهت دستیابی به پایداری کالبدی شهر

رشد فزاینده جمعیت شهرنشین و اسکان بیش از 60 درصد جمعیت جهان در شهرها و تداوم این روند، آینده ی کره زمین را بیشتر با چشم اندازهای شهری مواجه می کند امروزه در اکثر شهرهای جهان بامعضل رشد ناموزون شهرها و عدم انسجام ساختاری این شهرها مواجه ایم. با گسترش افقی شهرها به سمت حومه ها و حاشیه ها علاوه بر هزینه های زیاد اقتصادی، سبب تخریب محیط زیست گردیده و از جنبه اجتماعی نیز شاهد بروز بی عدالتی اجتماعی هستیم.این امر در حالی است که مطالعات میدانی و کتابخانه ای نشان میدهد که کلان شهر مشهد در چند سال اخیر به طور بی رویه ای رشد کالبدی داشته است.درواقع شهر مشهد براساس شواهد موجود بیشتر در محدوده پیرامون خود گسترش یافته است در حالی که زمین های وسیعی در داخل شهر بدون استفاده باقی مانده و چنین گسترش وسیع افقی برخلاف اصول و رهنمودهای توسعه پایدار که بر شهر فشرده و متراکم تاکید دارد، می باشد. شهرهای موجود کشور از طریق توسعه درونی (توسعه میان افزا) تا سالیان زیادی می توانند پاسخگوی بسیاری از نیازها از جمله اسکان سرریز جمعیت شهری و ارتقای سرانه های خدمات شهری باشند و مادامی که در درون شهر مو جود ظرق یت لازم و جود دارد، استفاده از سایر سیاست های توسعه شهری هزینه اضافی بر مردم و دولت تحمیل می کند، که این به لحاظ علمی و عقلی مردود است. لذا مسئله اصلی مطروحه در این مقاله امکان سنجی پیاده سازی توسعه میان افزا در حوزه میانی غربی با تاکید بر پایداری کالبدی آن می باشد.بنابراین این پژوهش در هر یک از مناطق داخل حوزه میانی غربی سایتی منطبق با مفاهیم توسعه میان افزا را استخراج نموده و به بررسی میزان پایداری کالبدی آن پرداخته است

کلیدواژه ها:

توسعه میان افزا ، ظرفیت های درون شهری ، اراضی بایر ، توسعه پایدار