مدلی برای طراحی شبکه خط لوله در یک سیستم حمل و نقل ترکیبی

تأمین به موقع و به اندازه کافی حاملهای انرژی، بخصوص سوختهای مایع حاصل از نفت نقش مهمی در حیات و پویائی جامعه دارد، و طراحی صحیح یک شبکه توزیع فرآورده‌های نفتی لازمه وجود یک سیستم سوخت رسانی کارآ می‌باشد. در این میان با توجه به اینکه خط لوله هزینه بهره برداری بسیار کم و قابلیت اطمینان بالایی دارد، می‌تواند به عنوان روش اصلی جابجایی فرآورده در یک شبکه توزیع مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله، طراحی یک شبکه خط لوله در یک سیستم حمل و نقل ترکیبی شامل 4 روش حمل مورد بحث قرار گرفته است. در این رابطه یک مدل برای طراحی شبکه خط لوله به همراه یک روش برای حل مدل ارائه شده است. بعنوان مطالعة موردی، شبکة حمل و نقل فرآورده‌های نفتی ایران مورد توجه قرارگرفته و کاربرد مدل برای این مسئله واقعی مورد آزمایش قرار گرفته است. در واقع در این مدل با فرض ثابت بودن امکانات سایر روشهای حمل فرآورده‌های نفتی، پتانسیلهای گسترش شبکه خط لوله جستجو می‌شود. نتایج اولیه بدست آمده نشان می‌دهد که تحت فروض انجام شده و در وضعیت فعلی، فقط در مسیر کرمان-بم احداث خط لوله توجیه‌پذیر است. علت اصلی این امر نیز پایین بودن کرایه حمل جاده‌ای بواسطة یارانه‌های گوناگون دولتی از جمله یارانه سوخت است. فرضهای مختلفی در مورد تغییر شرایط مسأله (مانند تغییر کرایه حمل جاده‌ای، تغییرات نرخ بهره و … ) انجام گرفت و مشاهده شد که با افزایش کرایه حمل جاده، نتایج بطور قابل ملاحظه‌ای تغییر می‌نمایند. با توجه به تعداد زیاد پارامترهای مورد بحث، این مطالعه با تقریبهای فراوانی همراه بود؛ ولی در هر قسمت سعی شده با تحلیل حساسیت اثر این تقریبها بررسی شود

کلیدواژه ها:

خط لوله ، طراحی شبکه خط لوله ، حمل و نقل ترکیبی