چالش های کشاورزی زیستی (ارگانیک) در ایران و راهکارهای آن ها

ایران در گسترده وسیعی از شرایط اقلیمی، عرض های جغرافیایی و ارتفاع قرار گرفته و تنوع قابل توجهی در محصولات کشاورزی ان به چشم می خورد. کشاورزی زیستی یا آی یک سامانه مدیریتی تولید جامع گرا بوده که موجب بهبود سلامت کشت بوم ها(زیستی، چرخه های زیستی و فعالیت زیست خاک) می شود. مهم ترین علل عدم هماهنگی ایران با تغییرات جهانی در زمینه کشاورزی زیستی شامل مسائل اقتصادی و تأمین امنیت غذایی از دیدگاه سیاست گذاران بخش کشاورزی، دیدگاه منفی کشاورزان ایران نسبت به کشاورزی زیستی و آموزش و اطلاع رسانی ضعیف در این زمینه می باشد. برای گذر از کشاورزی رایج و رسیدن به کشاورزی پایدار و زیستی باید به مسائل اقتصادی (مانند حمایت مالی دولت از کشاورز) توجه نمود. بعلاوه، سیاست گذاران بخش کشاورزی باید در دیدگاه خود تجدیدنظر نمایند و به اجرای گام به گام سامانه زیستی در واحدهای مرتبط (مانند باغات خرما و پسته و تولیدات عشایری)کمک نمایند. هم چنین باید دیدگاه کشاورزان ایرانی نسبت به کشاورزی زیستی تغییر یابد و مزایای کشاورزی زیستی، اهمیت حفظ محیط زیست و معایب محصولات رایج از طریق کلاس های آموزشی، همایش های علمی تخصصی، مشاوره های تخصصی و بازدیدهای علمی اطلاع رسانی شود.

کلیدواژه ها:

ایران ، چالش ها ، راهکارها ، کشاورزی رایج ، کشاورزی زیستی