آشکارسازی تقابل پوشش گیاهی و تغییر اقلیم، مطالعه موردی: حوزه آبخیز چهلگزی سنندج

در این مطالعه از داده های تاریخی آب هوایی، پوشش گیاهی و کشاورزی منطقه و سری زمانی داده های ماهواره ای سنجنده نقشه بردار موضوعی، سنجنده های IRS-WiFS,AWiFS AVHRR, و ETM+ برای فاصله زمانی 1984 لغایت 2010 به منظور تعیین تاثیر دو عامل مداخله انسانی و تغییر اقلیم بر پوشش گیاهی و نیز اثرات این تغییر و تبدیلات بر تغییر اقلیم استفاده گردید. داده های مربوط به بارندگی، دما و رطوبت ایستگاه سینوپتیک سنندج آنالیز و روند تغییرات آنها از میانگین بلند مدت سالانه محاسبه گردید. میانگین عددی شاخص NDVI برای سه منطقه شاهد (قرق)، چرای متوسط و چرای شدید محاسبه گردید که انطباق تغییرات این شاخص با تولید علوفه و سبزینگی مراتع در سال 2010 و تغییرات بارندگی و دمای سالانه مشاهده شد. تغییرات شدید این پارامترها معمولاً بصورت خشکسالی و کمبود شدید علوفه در بعضی سالها و یا ترسالی و افزایش میزان و شدت بارشها در بعضی سالها و در نتیجه بهره برداری بیش از حد، فرسایش خاک، آتشسوزی و عدم مدیریت چرای دام در سالهای بعد نمود پیدا کرده است. با توجه به تغییرات سبزینگی در مناطق سه گانه و عدم تاثیر چرای دام در مناطق شاهد، می توان تغییرات این مناطق را مرتبط با تغییرات آب و هوایی و نوسانات پارامترهای اقلیمی منطقه دانست که به نوبه خویش این تغییرات نیز عامل تشدید تغییرات سوء اقلیمی می باشد.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، مراتع ، تغییر اقلیم ، چهلگزی سنندج