مدیریت عرضه و تقاضای آب کشاورزی در شرایط خشکسالی در حوضه های آبریز بزرگ(مطالعه موردی: حوضه آبریز سفیدرود و شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود گیلان)

مدیریت آب مصرفی کشاورزی در شرایط خشکسالی به خصوص در مناطق پایین دست حوضه های آبریز از یک سو و از سوی دیگر با توجه به گسترش طرحهای توسعه منابع آب در بالادست، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود ایران یکی از بزرگترین شبکه های آبیاری و زهکشی کشور بوده که بیش از 90 درصد از وسعت این شبکه به کشت محصول برنج اختصاص داده شده است. منابع تامین آب شبکه نیز از منابع آب سطحی شامل سد سفیدرود، رودخانه های محلی، زهکش ها، آببندان ها و منابع آب زیرزمینی می باشد. با توجه به موقعیت قرارگیری شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود گیلان در پایین دست حوضه آبریز سفیدرود و همچنین با توجه به خشکسالی های پیش آمده در سالهای اخیر نظیر سال 1378--1377 نحوه مدیریت توزیع و تحویل آب در شبکه دستخوش تغییرات اساسی شده است. به نحوی که روش آبیاری نوبتی در بعضی از نقاط شبکه جایگزین روش آبیاری دائمی شده و همچنین میزان برداشت از سایر منابع نظیر زهکش ها ومنابع آب زیرزمینی، افزایش پیدا کرده است. در این تحقیق سعی شده است تا ضمن برآورد مصارف آب کشاورزی در سالهای نرمال و کم آبی، با ارائه الگوریتمی جامع جهت مدیریت خشکسالی در شبکه های بزرگ آبیاری و زهکشی، به معرفی راهکارهای پیشنهادی در جهت بهبود مدیریت عرضه و تقاضای آب کشاورزی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت عرضه و تقاضا ، مدیریت خشکسالی ، شبکه آبیاری و زهکشی ، حوضه آبریز سفیدرود ، شبکه آبیاری سفیدرود گیلان