مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی به روش منطق بولین (دشت تایباد)

منطقه مورد مطالعه در این تحقیق دشت تایباد با وسعت 5249/8 کیلومتر مربع در استان خراسان رضوی میباشد. پس از انتخاب شاخص های تاثیرگذار در مکانیابی این عرصه از قبیل شیب، ضخامت آبرفت،ضریب انتقال، هدایت الکتریکی، فاصله از روستا ، کاربری اراضی و سطح تراز آب زیرزمینی برای هرکدام از این شاخص ها در محیط GIS نقشه طبقه بندی تهیه گردید. و سپس این نقشه ها با روش منطق بولین تلفیق و مناطق مناسب و نواحی دارای محدودیت تغذیه مصنوعی مشخص شدند. نتایج نشان داد که حدود 517 کیلومتر مربع از اراضی دارای استعداد تغذیه مصنوعی هستند و بقیه دشت دارای محدودیت می باشند.