ارائه طرح خط‌کشی علائم شورون جهت کاهش تصادفات جلو به عقب در جاده‌های کشور

تصادفات جلو به عقب، یکی از انواع شایع تصادفات رانندگی است بطوری که براساس آمارهای ارائه شده از سوی پلیس راهور ایران در حدود 15 الی 20 درصد تصادفات در کشور از این نوع می‌باشند. تصادفات جلو به عقب در شرایط تعقیب خودرو رخ می‌دهند و مانندانواع دیگر تصادفات، 3عامل راننده، وسیله نقلی، جاده و شرایطی محیطی بر رخداد و شدت جراحات ناشی از ان می‌تواند موثر باشد . تحقیقات نشان می‌دهد که معمولاً 2 فاکتور اصلی، در اغلب این نوع برخوردها نقش بیشتری دارند که عبارتند از ناتوانای راننده جهت درک خطر و انجام عکس‌العمل مناسب و کم بودن فاصله طولی وسیله نقلیه تا وسیله نقلیه جلوئی، که البته براساس مطالعهات نجام گرفته، نقش عامل اول (که مربوط به زمان عکس‌العمل راندگان است) در تصادفات جلو به عقب بیشتر می‌باشد. رانندگان عموماً در سرعت‌های بالا توجه کمی را به طول مورد نیاز توقف نسبت به خودوری جلویی معطوف داشته و یا درک دقیق بصری از تخمین حداقف فاصله مذکور ندارند که این مساله باعث بروز حوادث منجر به تلفات مالی و جانی می گردد. باتوجه به مثبت خط‌کشی و ترسیم علائم بر سطح روسازی جهت ارائه بهتر هشدارهای ایمنی و هدایت موثرتر رانندگان در سیستم‌های مختلف حمل و نقلی، در این مقاله برای کمک به راننده جهت تخمین صحیح حداقل فاصله ی مجاز با خودروی جلویی، آثار ترافیکی استفاده از خط‌کشی علائمی به نام شورون (خط‌کشی به شکل V معکوس بین خطوط ترافیکی) بر روی سطح راه و به فواصل وابعاد معین در کشورهای مختلف با توجه به حجم ترافیک و سرعت طرح مسیرهای مورد نظر بررسی شده و نتایج به دست آمده از طریق تحلیل آماری اطلاعات اخذ شده واز تعداد تصادفات، آنالیز سرعت خودروها قبل و بعد از اجرای طرح مذکور در کاهش تصادفات، اجرای آ>‌در نقاط حادثه خیز کشور که حاوی آمار بیشتری از تصادفات با خودوریی جلویی هستند و هم‌چنین دارای شرایط اجرای طرح می‌باشند به همراه مشخصات فیزیکی شورون ها براساس آئین‌نامه‌ها و مقررات ترافیکی کشور پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

تصادفات جلو به عقب ، شورون ، علائم و خط کشی ، فاصله طولی خودرو ها ، بزرگراه