تأثیر تیمارهای مختلف تراکم بوته و سیستم کاشت بر پاره ای از صفات مورفولوژیک و مقادیر پروتئین و نشاسته بذور توده بومی لوبیا(Phaseolus vulgaris L)

به منظور بررسی اثر سیستم های مختلف کاشت و تراکم بوته بر پاره ای از خصوصیات مورفولوژک و میزان پروتئین و نشاسته لوبیای بومی در استان گیلان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. دو فاصله ردیف کشت 50 و 70 سانتی متری در کرت های اصلی و سه سیستم کشت (کشت یک ردیف روی پشته، دو ردیف روی پشته و کشت خطی) و سه تراکم بوته (15، 25 و 35 بوته در مترمربع) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی درنظر گرفته شدند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که صفات موفولوژیک و درصد پروتئین و نشاسته به طور معنی داری تحت تأثیر برهمکنش ها گرفته است. مقایسه میانگین ها همچنین، نشان داد که در بیشتر موارد افزایش فاصله ردیف کاشت، سیستم کاشت دو ردیف روی پشته و تراکم 35 بوته در مترمربع تأثیرات منفی تنش های محیطی و رقابت برای جذب منابع را جبران کند. در کل به نظر می رسد که سیستم کاشت دو ردیف روی پشته با فاصله 70 سانتیمتر از نظر ایجاد ارتفاع بلندتر و تولید پروتئین بیشتر در دانه از کاشت با فاصله کمتر و کشت خطی ارجح باشد.

کلیدواژه ها:

پروتئین ، آرایش کاشت ، تراکم مناسب ، لوبیا ، خصوصیات ریخت شناسی