ارزیابی سه شاخص خشکسالی اقلیمی بارش استاندارد شده، دهک ها ودرصد نرمال و تعیین مناسب ترین آنها در استان هرمزگان

خشکسالی یکی از بلایای طبیعی میباشد که خسارات زیادی به زندگی انسان و اکوسیستم های طبیعی وارد می آورد و با دیگر حوادث طبیعی از قبیل سیل ، طوفان و زلزله تفاوت هایی دارد.در این مقاله کارایی برخی از شاخص های متداول اقلیمی نمونه و معروف که عبارتند از:شاخص بارش استاندارد شده (SPI) دهک (DI) و درصد بارش نرمال(PNI) در استان هرمزگان در چهار ایستگاه انتخابی کهورستان، برنطین، بندرعباس وجاسک ارزیابی میگردد.این شاخص ها در طی یک دوره 20 ساله آماری (1369 تا 1388) روی چهار ایستگاه هواشناسی در استان هرمزگان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. همچنین نمودارهای مورد نیاز توسط نرم افزارهای آماری SPSS و Excel طراحی شدند. نتایج حاصل از مقایسه سال وقوع کمینه بارش با سال رخداد خشکسالی شدید و بسیارشدید نشان داد که شاخص PNI و DI همزمان با سال وقوع کمینه بارندگی، رخداد خشکسالی بسیارشدید را در ایستگاه های مورد مطالعه به خوبی نشان داده و کارایی بهتری نسبت به شاخص SPI از جنبه نمایش خشکسالی بسیارشدید دارد. در ایستگاه های انتخاب شده در استان شاخص SPI عکس العمل کافی به کمبود ریزش ها در مقیاس سالانه از خود نشان نمیدهد ولی شروع خشکسالی و دوره های آن را از دو شاخص دیگر سریعتراعلام میکند. بر این اساس در انتخاب مناسبترین شاخص جهت تحلیل وضعیت خشکسالی در طی سال های یک دوره آماری در این حوزه شاخص PNI و DI در جایگاه نخست و SPI در جایگاه دوم قرار دارد. در پایان تهیه نقشه های پهنه بندی خشکسالی به عنوان راهکاری برای مقابله با خشکسالی در حوزه های بررسی شده پیشنهاد میگردد.

کلیدواژه ها:

استان هرمزگان ، شاخصهای خشکسالی ، SPI ، PNI ، DI