بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های عدس در شرایط خرم آباد

به منظور بررسی تنوع ژنتکی ژنوتیپ های عدس در شرایط خرم آباد آزمایشی در سال زراعی 91-1390 انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خرم آراد واقع در سراب چنگایی به اجراء در آمد. و طی آن 14 ژنوتیپ عدس دیم کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس تنوع ژنوتیپ های مورد مطالعه را از نظر تمام صفات نشان داد. با توجه به نتایج تجزیه به مولفه های اصلی صفات مورد بررسی، مقادیر ویژه حاصل از 1 تتا 4 بیشتر از یک بودند، که در مجموع 89 درصد از کل واریانس متغیرها را توجیه نمودند. بیشترین واریانس بین ژنوتیپ ها مربوط به صفاتی بود که در مولفه اول و دوم بودند. که به عنوان مهمترین صفات در گروه بندی صفات معرفی می شوند. این صفات عبارتند از: تعداد کل غلاف، تعداد غلاف دوتایی، وزن دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در مولفه اول. در این بررسی تعداد بوته، تعداد غلاف تک بذر، وزن صد دانه، شاخص برداشت غلاف و شاخص برداشت دانه در مولفه دوم قرار گرفتتند. با توجه به حداکثر فاصله ژنتیکی بین ژنوتیپهای کلاستر 1 و 3 و معنی دار شدن اختلافات بین کلاسترها از نظر صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف تک بذر، وزن دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت دانه، درصد پروتئین، عملکرد پروتئین، تعداد بوته، تعداد کل غلاف، تعداد غلاف دوتایی، وزن صد دانه و شاخص برداشت غلاف می توان از ژنوتیپ های این دو کلاستر به منظور هیبریداسیون و استفاده از حداکثر هتروزیس در مورد این صفات در جهت بهبود عملکرد و سایر صفات مهم استفاده نمود. در بررسی نتایج تجزیه کلاستر و تجزیه به مولفه های اصلی تطابق خوبی بین این دو تجزیه مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

عدس ، تجزیه به مولفه های اصلی ، تجزیه کلاستر ، گزوهبندی ژنوتیپ ها