ارزیابی اثر برنامه ریزی توسعه نیروگاه ها بر هزینه های اجتماعی

فعالیت های بشر برای تامین امکانات رفاهی و نیازهای زندگی، و در نهایت بهبود کیفیت زیستی، بطور مستقیم و غیر مستقیم بر محیط زیست اثر داشته است و چنانچه چاره اندیشی نشود در دراز مدت ممکن است نه تنها کیفیت زندگی را بهبود نبخشند بلکه آن را مختل نیز سازند. از جمله این فعالیت ها، تولید برق با استفاده از سوخت های فسیلی می باشد که با تولید آلاینده هایی چون CO2 ، خسارت های فراوانی را به محیط زیست وارد می کند. در مقاله پیش رو، با ارائه یک مدل جامع، به ارزیابی اثر اعمال محدودیت های زیست محیطی بر هزینه های اجتماعی به بار آمده از انتشار بخش تولید، در چهارچوب برنامه ریزی توسعه پرداخته می شود. حل مساله بهینه سازی با استفاده از الگوریتم اجتماع پرندگان صورت گرفته و نتایج حاصل حاکی از ضروری بودن اعمال محدودیت های مزبور در برنامه ریزی توسعه، در راستای کاهش هزینه های اجتماعی و لذا، بهبود رفاه جوامع بشری می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توسعه تولید ، هزینه اجتماعی ، محدودیت های زیست محیطی