برنامه ریزی منابع سازمانی دستاورد فناوری اطلاعات

با توجه به پارامترهایی همچون افزایش جهانی تقاضای نفت ، افت طبیعی مخازن ، رشد فزاینده داده ها ، کاهش تدریجی منابع و ایجاد محدودیت قانونی و زیست محیطی ، شرکتهای اکتشافی وبهره بردار نفت اجبارا می بایست مدیریت امکانات و منابع ( سرمایه ) را بهبود نموده و آنرا بهبود بخشند .با افزایش سیستم های ابزار دقیق میدانی ( اندازه گیری وکنترلی ) مهندسین بهره بردار در گردابی از داده فرو می روند وبه دلیل پرداختن به جزئیات و جمع آوری اطلاعات ریز در مدت طولانی ، ارزیابی وجمع بندی کلی به علت ضیغ وقت به دست نمی آید حال سوال آن است که چگونه و از چه طریق شرکتهای نفتی قادرند بخشی از این بار را خنثی نمایند ؟ در پاسخ می توان گفت : با درک بهتری از فرآیند عملیات تولید وبهره برداری در درون سازمان ، یکپارچه سازی سیستم داده های تولید ( سخت افزار ) و نرم افزار وبه وسیله خودکار کردن روز به روز سیکل گردش کارهای مهندسی قادر خواهیم بود از منابع انسانی به نحوه شایسته بهره مند شویم .بنابراین با بکار گیری نگرش کلی و واقع بینانه سیستم تولید بهینه خواهیم داشت . بهترین حالت شروع بهینه سازی ، عملیات تولید ارزیابی سیستم در وضعیت موجود نسبت به شرایط طراحی است . اطلاعات بدست آمده از (پژوهشها ) ، جهت توسعه دستاوردهای تفصیلی، نتیجه گیری و ارائه نظریات و راهکارهای قطعی و یکپارچه بررسی شده و صحت و اعتبار این موضوعات توسط افراد در گیر عملیات قبل از به کار گیری شیوه طرح شده ، مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت و در نهایت پتانسیل بهبود فرآیندهای کوتاه وبلند مدت بر اساس هزینه و سود آوری دسته بندی ویک طرح اجرایی شکل می گیرد . در یک خط مشی مشخص یا یک سری فعالیتهای تولیدی ، تبادل اطلاعات بین ابزارهای مهم مهندسین و تبدیل آنها به اطلاعات عملی وکاربردی بسیار حیاتی است . برای نیل به این هدف دو راه اساسی وجود دارد : 1. یکپارچه کردن سیستم موجود و اتوماسیون فرآیندهای تکراری . 2. جایگزین کردن یک سیستم تجاری منفرد ( یک نرم افزار اتوماسیون پیشرفته ومجزا ) با توانایی و قابلیتهای بیشتر . البته رویکرد ایده آل در ابتدا دسته بندی موضوع داده ها ، سپس انتخاب هدفمند فناوری ودر نهایت انجام اتوماتیک فعالیتها و امور در سیستم جدید خواهد بود . نکته مهم و اصلی در اتوماسیون فعالیتها و امور در واقع فراهم کردن فرصت کافی برای مهندسین بهر ه بردار برای رهایی از حجم وسیع داده ها و اطلاعات عملیاتی روزمره است . اتوماسیون یک سیستم اطلاعاتی جهت نظارت بر امور می تواند بسیاری از کارهای کم اهمیت را انجام داده و وضعیتهایی که نیاز به توجه وبررسی عاجل دارند اعلام نمایند . اتخاذ راه حلهای یکپارچه تجاری ( نرم افزارهای چند کاره ) جنبه یا نمایی دیگر از بهینه سازی فرآیندها است . یکپارچه کردن اطلاعات و بررسی های فنی در امور و فعالیتهای خودکار کارایی سیستم را به به بهینه ترین حالت در دوره های طولانی ترقی و تولید را چند درصد افزایش می دهد . این فناوری های تجاری نوین و امکان دسترسی به یک ساختار یکپارچه اطلاعات مهندسی باعث شده است مجموعه ای از بررسی فنی در یک زمان واحد ودر یک شبکه اطلاعاتی فراهم شود . پیشرفتهای سریع در فناوری اطلاعات ، جهانی شدن بازارها وتولید ، قابلیت سیستم MRP را به چالش طلبیده اند . ERP ، MRP II را با مدیریت بانکهای اطلاعاتی مربوط می سازد . استفاده کنندگان انفرادی به اطلاعات را تسهیل می کند و سیستمهای Client Server رابه روز نگه می دارد . سیستمهای سنتی تنها روی عملیات بخش تولید متمرکز داشته اند در حالی که ERP به منابع کل سازمان به صورت کامل توجه دارند . یک سیستم MRP را که به تقاضای مشتری ، زمانبندی تولید ، سطوح موجودی و ظرفیت قابل دسترس در تمام شرکت ، زمانبندی تولید ، سطوح موجودی را در طول زنجیره تامین به علاوه خارج شرکت ، توجه دارد در واقع سیستمهایERP نوعا شامل مدلهای MRP تولیدگرا هستند .به علاوه سیستمهای MRP II نوعی مدل برنامه ریزی کسب و کار ، خدمات دهی به مشتریان ، مدیریت مالی و حسابداری هستند . پشتیبانی چند زبانه ، مسائل رایج ، مالیات های خارجی ، قواعد حسابداری ، آمادگی و پشتیبانی منسجم و تجارت الکترونیکی نیز بین آنها عمومیت دارد . ERP یک مجموعه نرم افزاری است که در ادبیات فناوری اطلاعات و ارتباطات ، Suit به مجموعه های نرم افزاری مستقل ولی مرتبط به یکدیگری اطلاق می شود که برای دستیابی به مقاصد ویژای طراحی شده اند . امکان تبادل سریع اطلاعات بین این نرم افزار و همسانی محیط کاری آنها از مهمترین ویژگیهای این مجموعه است .

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، سیستمهای یکپارچه ، مدیریت اطلاعات ، برنامه ریزی منابع سازمانی