بررسی دیدگاه فکری و نظری معماردرطراحی معماری فرهنگسرای دزفول

در سه دهه پیش به ظاهر معماران در طراحی ساختمان های بزرگ دولتی از یک الگوی خاص پیروی می کردند که تا به حال توجه ای به این موضوع نشده است. از این روی برای نمونه یکی از مهمترین بناها که توانسته در عرصه داخلی و چه در خارج از کشور، مقامهایی را کسب کند را مورد بررسی قرار داده ایم. مجتمع فرهنگی دزفول کاری از فرهاد احمدی بی شک یکی از موفق ترین کارهای معماری ایران پس از انقلاب اسلامی می باشد که توانسته رتبه نخست(همایش ملی معماری و طراحی شهری) در سال 1386 و همچنین طرح منتخب از سوی همایش دو سالانه ی کشور نروژ در سال 1998 میلادی را بدست آورد. آقای احمدی اعلام می کند نگاهی مفهومی به فضا، متن گرایی و گرایش به مفاهیم بنیادی معماری پایدار جزو دغدغه های طراحی های معماریشان می باشد که این تفکر دقیقا با آرمان های سبک پست مدرن یکی می باشد. روش بکار رفته در این مقاله توصیفی-تحلیلی است که با مطالعات کتابخانه ای در مورد فرهنگسرای دزفول، معماری پایدار و دیدگاهای فکری و نظری فرهاد احمدی و با مطالعات میدانی به صورت حضور مستقیم در بنای مذکور سعی در بررسی و مطالعه ویژگی های معماری این بنا دارد و نهایتا این بنا را در دوره اول معماری حرفه ای فرهاد احمدی دسته بندی می نماید.

کلیدواژه ها:

هویت ، فرهاداحمدی ، فرهنگسرای دزفول ، معماری پایدار ، دزفول