مقایسه سرعت همگرایی الگوریتم ژنتیک در تعیین ضرایب زبری شبکه آبرسانی با دو فرمول هیزن ویلیامز و دارسی ویسباخ

در این مقاله مقایسه دو فرمول دارسی و بسباخ و هیزن ویلیامز در واسنجی ضرایب ربری یک شبکه آبرسانی شهری در حال بهره برداری می باشد و عملکرد این دو فرمول با استفاده از ابزار الگوریتم ژنتیک مورد مقایسه قرار گرفته است روند واسنجی زبری در یک شبکه موجود به صورت مساله معکوس پیشنهادی در این تحقیق هیدرولیک و الگوریتم ژنتیک در یک پروسه تکراری به هم متصل می شوند و تا رسیدن به حداقل تابع هدف منظور شده تکرارها ادامه دارد با توجه به قابلیت نرم افزار هیدرولیکی ایانت برای تحلیل با دو فرمول هیزن ویلیامز و دارسی ویسباخ مدل با استفاده از این دو رابطه تحلیل هیدرولکی شده و عملکرد این مدل های هیدرولیکی در الگوریتم ژنتیک نرم افزار مناسب بررسی گردید و در نهایت نتایج نشان داد که رابطه دارسی و بسباخ نتایج سریعتر و دقیق تری را ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

شبکه آبرسانی ، ضریب زبری ، هیزن ویلیامز ، دارسی ویسباخ ، الگوریتم ژنتیک