بررسی رودخانه گووهرود براساس شاخص Said et al 2004 و استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی Gis

با توجه به نیاز اساسی زندگی بشر به آب، مدیریت منابع آب برای دستیابی به پایداری استفاده از اصول توسعه پایدار لازم و ضروری است. بنابراین دسترسی پایدار به منابع آبی سالمف یک مبنای اولیه برای پایداری رفاه بشر در نسل های آتی محسوب می شود. رودخانه گوهررود یکی از رودخانه های مهم شهرستان رشت می باشد. این رودخانه تحت تأثیر کاربری های مختلف و پساب های ناشی از این کاربری ها که شامل پساب کشاورزی، شهری، صنعتی می باشد، قرار گرفته است. این عوامل گفته شده باعث آلوده شدن رودخانه و کاهش کیفیت آب شده است. از اهداف مطالعه کیفیت آب رودخانه گوهررود تعیین کیفیت آب رودخانه در 3 ایستگاه بالادست، میان دست، پائین دست در دو دوره پرآبی و کم آبی و مقایسه آن با استاندارد آب می باشد. روش مورد استفاده برای تعیین کیفیت آب رودخانه گوهررود از شاخص Said et al 2004 می باشد. این شاخص بر اساس 5 پارامتر کلیفرم مدفوعی، کدورت، فسفات، اکسیژن محلول و هدایت الکتریکی می باشد. نتایج کار بدست آمده از شاخص Said et al 2004 در دو دوره پرآبی کم آبی در سال 1390-1391، در 3 ایستگاه کیفیت آب را نامناسب نشان می دهد، و همین امرتغییر سیاست مدیریتی را الزام آور می داند، بیشترین پارامتر تأثیر گ ذار در کاهش کیفیت آب کلیفرم مدفوعی می باشد. با توجه به اینکه آب یک ماده اساسی برای حیات همه موجودات است و استفاده مستقیم از آب در بسیاری از موارد مانند شرب، کشاورزی، صنعت، تفریجی وجود دارد، حفظ کمیت و کیفیت آن ضروری به نظر می رسد. تا نسل های اتی نیز بتوانند از آن استفاده کنند اما مطالعه انجام شده با توجه به شاخص Said et al 2004 نشان دهنده کیفیت بد آب بوده که نه تنها اماکن استفاده نسل های آتی را امکان پذیر نمی کند، بلکه مدیریت منابع آب بر اساس توسعه پایدار را دچار اختلال می کند.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، رودخانه گوهررود ، شاخص Said et al 2004 ، دوره پرآبی و کم آبی ، سیاست مدیریتی