مدیریت برنامه های اصلاحی نوین: انتخاب ژنتیکی در جهت افزایش تولید و رفاه گاوهای شیری

بهبود تولیدات دامی و گیاهی به عنوان نتیجه انتخاب ژنتیکی یکی از بزرگترین دستاوردهای قرن اخیر است. برنامه های انتخاب از طریق ابزارهای ژنتیک مولکولی و آزمون های بر پایه DNA با شدت بیشتری روی افزایش کمیت و کیفیت شیر تحقق یافته است. بخش عمده کاهش سلامتی و باروری گاوهای شیری نتیجه افزایش فشار متابولیکی ناشی از موفقیت انتخاب ژنتیکی برای افزایش محصول شیر است. اصطلاح های بارمتابولیکی و فشار متابولیکی در توضیح عواقب تولید شیر بالای گاوهای شیری استفاده می شوند. رفاه گاوهای شیری براساس پارامترهایی نظیر سلامتی، باروری، طول عمر و رفتار حیوان بنا شده است. اگر انتخاب ژنتیکی تنها با هدف افزایش تولید شیر ادامه یابد، رفاه آتی گاوهای شیری شدیداً به مخاطره می افتد. برای صنعت گاو شیری مهم است که قبل از اعتراض عمومی علیه گسترش مشکلات رفاهی، شیوه های اصلاح نژاد و م دیریتی تحت نظارت دقیق قرار گیرد. استفاده از روش شاخص انتخاب دوره زندگی سودآور (PLI) که ترکیبی از صفات تولیدی و رفاهی است، سبب کاهش مشکلات سلامتی، مدیریت صحیح و بهبود رفاه گاوهای شیری می شود. بنابراین، با به کارگیری شاخص انتخاب متعادل پیشرفت ژنتیکی برای هر یک از صفات مورد مطالحظه کوچکتر از انتخاب برای یک صفت است. اگرچه، پاسخ اقتصادی کل بزرگتر از انتخاب برای یک صفت می باشد. ه دف از مقاله مروری- تبیینی حاضر شرح اثرات انتخاب ژنتیکی در جهت افزایش تولید شیر روی سلامتی و رفاه گاوهای شیری و تشریح راهکارهای مربوطه است.

کلیدواژه ها:

انتخاب ژنتیکی ، توان تولید ، مدیریت سلامتی ، گاوهای شیری