اثرات خشکسالی بر کیفیت منابع آب زیرزمینی، تهدیدی بر محیط زیست و توسعه پایدار (مطالعه موردی دشت بناب)

خشکسالی جزئی از اقلیم هر نطقه بوده و در نتیجه کمبود بارش یا رطوبت اتفاق می افتد. در سال های اخیر کمبود بارش های محلی و بروز خشکسالی های متوالی در منطقه مورد مطالعه موجب نگرانی هایی در زمینه پایداری کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی منطقه شده است. در این تحقیق بررسی رابطه نزولات جوی و پتانسیل کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی منطقه مطرح بوده و مشخص گردیده است که خشکسالی های اخیر موجب محدود شدن دسترسی به منابع آب سطحی شده و کشاورزان را وادار به برداشت بیشتر از منابع آب زیرزمینی کرده است. این امر در کنار افت ناشی از تغذیه، افت سطحایستایی را تشدید نموده است. تحقیق حاضر در صدد شناسایی اثرات کیفی دورههای کوتاه و بلند مدت خشکسالی بر محیط زیست و توسعه پایدار در منطقه مورد مطالعه می باشد. جهت دستیابی به این منظور از قابلیت های نرم افزار Chemestry, Surfer 10 و پردازش بارش های ماهانه و سالانه جهت شناسایی دورههای ترسالی و خشکسالی منطقه و از هیدروگراف های معرف سطح آب های زیرزمینی جهت تعیین میزان و شدت افت ماهیانه و سالانه سطح ایستایی و نتایج آنالیزهای شیمیایی چاه های معرف استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، بیشترین افت در بخش جنوبی، جنوب غربی و شرق منطقه و کمترین افت در بخش مرکزی دشت اتفاق افتاده و بیشترین تغییرات کیفی و اثرات زیست محیطی مربوط به قسمت شمال غربی، غرب و جنوب غربی منطقه مورد مطالعه می باشد.

کلیدواژه ها:

خسکسالی ، آب های زیرزمینی ، دشت بناب ، سطح ایستایی ، هیدروگراف ، کیفیت ، محیط زیست