تغییرات ماده آلی خاک متأثر از تناوب گندم و پیاز

به منظور تعیین بهترین تناوب زراعی برای پیاز و گندم، آزمایشی سه ساله با تناوب‌های 2 ساله بر پایه‌ی طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی اجرا شد.هر سال در این آزمایش زمین به 4 قسمت تقسیم شد به طوری‌که دو قسمت از زمین در سال اول تحت آیش و دو قسمت دیگر مورد کشت پیا و گندم قرار گرفت و در سال دوم مکان این گیاهان در هر قسمت از زمین عوض شد (پیاز در مکان گندم کاشته شد و برعکس)، در قسمت دیگر زمین هم که سال پیش به آیش گذاشته شده بود زیر کشت همین گیاهان و با همان منوال قرار گرفت. در سال سوم نیز مکان این گیاهان در این قسمت از زمین عوض شد (پیاز در مکان گندم کاشته شده در یک قسمت نیز گیاهان در جای قبل خود باز کشت شدند) بنابراین شش سیستم تناوب 2 ساله مانند آیش – پیاز، آیش – گندم، ، پیاز – گندم – پیاز، پیاز – گندم، و گندم – گندم مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس ساده و مرکب بین سال‌ها و سیستم‌های کاشت نشان از اثرات معنی‌دار آن‌ها داشت. تناوب پیاز بعد از گندم منجر به افزایش معنی‌دار عملکرد سوخ‌های پیاز گردید. تناوب گندم با پیاز نیز تعداد و وزن این محصولات را افزایش داد. در تمام محصولات کاشت مداوم عملکرد کمتری نسبت به تناوب با محصول و یا با آیش نشان داد.

کلیدواژه ها:

سیستم‌های تناوب ، عملکرد ، تعداد سوخ ، و دانه