بازیابی بار در سیستم‌های توزیع انرژی الکتریکی در حضور منابع تولید پراکنده با استفاده از الگوریتم ژنتیک

امروزه جلوگیری از ضررهای ناشی از خاموشی‌ها و انرژی توزیع نشده از اهمیت به سزایی برخوردار است. لذا از جمله مهم‌ترین مسائل در بهره‌برداری از شبکه توزیع بازیابی بار است که تأثیر بسیار زیادی در سرویس‌دهی دائمی به مشترکین دارد. زمانی که در شبکه توزیع به دلیل خطا یا برنامه‌ریزی جهت تعمیرات، بخشی از شبکه بی‌برق شود، تمام یا قسمتی از این بخش بی برق را می‌توان از طریق فیدرهای سالم یا تولیدات پراکنده، با استفاده از کلیدهای شبکه تغذیه نمود. هدف این مقاله استفاده از الگوریتم ژنتیک برای حل تابع بهینه‌سازی غیرخطی چند هدفه به منظور یافتن آرایش شعاعی مناسب در بازیابی بهینه بار در حضور تولیدات پراکنده است که نه تنها در راستای کمترین تلفات، کمترین افت ولتاژ و کمترین تعداد کلیدزنی گام بر می‌دارد، بلکه کمترین هزینه و کمترین آلودگی تولید شده به وسیله شبکه و منابع تولید پراکنده را نیز مد نظر قرار می‌دهد. به منظور دست‌یابی به جواب بهینه الگوریتم ژنتیک از دو عملگر برش و جهش استفاده می‌کند. این الگوریتم بر روی سیستم 33 باسه استاندارد پیاده‌سازی شده است و نتایج آن در حالت‌های مختلف ارائه شده است

کلیدواژه ها:

سیستم توزیع ، بازیابی بار ، تولید پراکنده ، الگوریتم ژنتیک