بررسی تأثیر اکوتوریسم رودخانه ای بر توسعه ی گردشگری روستایی منطقه ی دودانگه ساری (مطالعه موردی شیرین رود)

رودخانه کوچک و بزرگ با چشم اندازهای بی نظیر از این صنعت بدون دود هزاره سوم کمترین درآمد زایی را در سطح بین المللی و حتی د اخلی د ارد. با توجه به پتانسیل بالقوه ی رودخانه های استان مازندران بویژه رودخانه شیرین رود در منطقه ی دودانگه ی ساری که قابلیت جذب طبیعیت گردان را دارد، ضروری است که جایگاه این رودخانه در توسعه ی گردشگری روستایی به این منطقه مورد بررسی قرار گیرد. این تحقیق از نوع توصیفی، اسنادی و میدانی است وب رای تکمیل داده ها و اطلاعات از مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه کمک گرفته شده و پس از استخراج با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش، مسئولین شهرستانی و محلی همچنین کارشناسان سازمان آب منطقه ای و میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و تعدادی از گردشگران استان و مردم منطقه بوده که از میان آنان 240 نمونه مورد پرسشگری قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان از آن دارد ظرفیت های اکوتوریستی رودخانه ی شیرین رود قابلیت جذب گردشگری و توسعه ی گردشگری روستایی را داشته و با اندک توجه مدیران و مسئولان می توان به اهداف بلند گردشگری که همانا بالاترین سطح درآمد جامعه ی میزبان و کا هش مهاجرت ها و ا یجاد اشتغال و ... می باشد دست یافت.

کلیدواژه ها:

توسعه ، اکوتوریسم ، رودخانه ، گردشگری روستایی ، شیرین رود