اثر حذف آبیاری در مراحل انتهایی رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم

به منظور بررسی اثر حذف یک یا دو آبیاری در پایان فصل رشد بر عملکرد ارقام گندم و انتخاب بهترین رقم با پتانسیل تولید مطلوب آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 88- 87 در مرکز آموزش جهاد کشاورزی فارس (پردیس علی آباد کمین ) واقع در شهرستان پاسارگاد اجرا شد . تیمار آب آبیاری به عنوان فاکتور اصلی و در سه سطح شامل : آبیاری کامل (شاهد)، حذف یک آب آخر آبیاری و حذف دو آب آخر آبیاری و ارقام گندم (بهار، پیشتاز، چمران و شیراز) به عنوان فاکتور فرعی مورد استفاده قرار گرفت . نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد نظر نشان داد که اثر تیمار آب آبیاری در مورد صفات عملکرد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی‌دار بود . بطوریکه بین تیمار حذف دو آب آخر آبیاری و دو تیمار دیگر تفاوت آماری بسیار معنی داری وجود داشت و باعث کاهش عملکرد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک وشاخص برداشت شد . عملکرد دانه و سایر صفات در سطح آبیاری اول (شاهد) نسبت به سطوح آبیاری دوم و سوم بیشتر بود . ارقام گندم مورد بررسی از نظر کلیه صفات با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری داشته و بیشترین عملکرد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت مربوط به ارقام پیشتاز و چمران بود . اثر متقابل روش آبیاری و ارقام نیز در مورد صفات ذکر شده معنی‌دار بود . در بررسی میزان مقاومت یا حساسیت ارقام گندم نسبت به تنش خشکی آخر فصل مشخص شد، با حذف یک آب آخر رقم پیشتاز و با حذف دو آب آخر آبیاری رقم چمران جزء مقاوم‌ترین و ارقام شیراز و بهار جزء حساس‌ترین ارقام بودند

کلیدواژه ها:

گندم ، آب آبیاری ، رقم ، عملکرد ، تنش خشکی