بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری بر جوانه زنی کرچک

گیاه کرچک از خانواده فرفیون، گیاه زبر و یک ساله است که در نواحی معتدل کشت می شود. دانه کرچک حاوی روغن سبک بی رنگ یا روغن سبز رنگ است. مصارف عمده کرچک عبارتند از: بعضی از انواع گیاه کرچک تزئینی هستندف ولی بیشتر آنها برای تولید دانه گیه کرچک که از آن روغن استخراج می شود کشت داده می شود. یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد این گیاه دارویی شوری آب و خاک است. هدف از این مطالعه بررسی واکنش اجزای جوانه زنی بذر کرچک به سطوح مختلف شوری بود. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 سطح شوری و در 4 تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی واحد شهرکرد انجام پذیرفت. تیمارهای اعمال شده عبارتند از تیمار شاهد (آب خالص) و محلول های 100، 200، 300 و 400 میلی مول در لیتر کلرور سدیم. پارامترهای مورد بررسی نیز عبارت بودند از درصد، سرعت، و میزان یکنواختی جوانه زنی دانه ها همچنین طول ریشه چه و ساقه چه و در نهایت وزن خشک گیاهچه. نتایج نشان داد که همگام با افزایش میزان شوری درصد و سرعت جوانه زنی کاهش یافت و این کاهش در تیمارهای 200 تا 400 میلی مول در لیتر بسیار معنی دار بود. در شوری 400 میلی مول در لیتر کاهش جوانه زنی به طور متوسط به 82 درصد رسید. با افزایش میزان شوری علی رقم کاهش در درصد و سرعت جوانه زنی، یکنواختی جوانه زنی بیشتر بود. وزن خشک ریشه چه در تیمار 400 میلی مول در لیتر به طور بسیار معنی داری نسبت به شاهد کاهش نشان داد. با این حال در مورد وزن خشک ساقه چه در سطوح مختلف تنش شوری اختلاف فاحشی دیده نشد.