بررسی ترمودینامیک سامانه های حاوی سیالات فوق بحرانی

سیال فوق بحرانی حدواسط مایع و گاز است و بیشترین کاربرد آن دراستخراج و جداسازی می باشد باتوجه به اینکه به مبحث سیالات فوق بحرانی ازدیدگاه تئوری کمتر پرداخته شدها ست و بیشتر پروژه های انجام شده درزمینه خواص و کاربرد آنها صورت گرفته است نیاز به تحقیقی جامع و کامل ازدیدگاه تئوری کاملا احساس میگردد یک سیال فوق بحرانی کشش سطحی نداشته و ویسکوزیته بسیارکمی دارد درحالیکه چگالی آن هنوز همان چگالی مایع بوده و حلال بسیارخوبی می باشد برای رسیدن به حالت فوق بحرانی باید فشاررا تاحدزیادی بالا برد ولی درمورد دما باید ازیک دمای بهینه استفاده کرد این پژوهش تاثیرات دما وفشاربرسیالات فوق بحرانی و طریق محاسبه آنها را بررسی کرده است و متداولترین سیالات فوق بحرانی معرفی شده اند همچنین دلایل استفاده ازدی اکسید کربن دراستخراج توسط سیالات فوق بحرانی نیز به عنوان متداولترین سیال فوق بحرانی بیان شدها ست

کلیدواژه ها:

سیال فوق بحرانی ، دما ، فشار ، فوگاسیته