تطبیق درونمایه سکوتهای ناتمام و ناتوانی در ارتباط در سه رمان برجسته از فرهنگهای مختلف: پرنده ی من (ایران)، دختران ریاض (عربستان) و زندگی مخفی زنبورها (آمریکا)

این پژوهش به بررسی تطبیقی درونمایه سکوت و ناتوانی در ارتباط در سه رمان برجسته از فرهنگهای مختلف می پردازد: پرنده ی من (ایران)، دختران ریاض (عربستان) و زندگی مخفی زنبورها (آمریکا). اهمیت این مطالعه در کشف وجوه مشترک و تفاوت های فرهنگی در بازنمایی سکوت به عنوان ابزاری برای مقاومت، تسلیم یا تحول است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی با رویکرد تطبیقی بوده و داده ها از طریق بررسی متن محور و تحلیل گفتمان استخراج شده اند. یافته ها نشان می دهد که سکوت در این آثار نه تنها بازتابی از فشارهای اجتماعی و جنسیتی است بلکه گاه زبان بی زبانی برای بیان حقایق عمیق تر است. در پرنده ی من، سکوت با عرفان و درونگرایی پیوند می خورد، در حالی که در دختران ریاض ابزاری برای مقاومت در برابر ساختارهای پدر سالارانه است. زندگی مخفی زنبورها نیز سکوت را به مثابه مرحله ای از کشف هویت فردی ترسیم می کند. نتیجه گیری تحقیق حاکی از آن است که سکوت علیرغم ظاهر منفعلانه می تواند نیرویی پویا و چندبعدی در روایت های ادبی باشد.

کلیدواژه ها:

سکوت ، ادبیات ، تطبیقی ، مقاومت ، زنانه ، گفتمان ، فرهنگی ، تحلیل ، روایت ، هویت ، جنسیتی ، ادبیات جهان