پیشرفتهای نوین در طراحی و توسعه مواد تغییر فاز شکل پایدار مبتنی بر پلی اتیلن گلیکول (PEG-SSPCM) برای کاربردهای انرژی و زیست مهندسی

پلی اتیلن گلیکول (PEG) به دلیل ظرفیت گرمای نهان، بالا قابلیت تنظیم دمای ذوب و سازگاری زیستی، یکی از کاندیداهای اصلی مواد تغییر فاز (PCM) است. نشت در حالت مذاب و رسانایی حرارتی، پایین استفاده ی مستقیم PEG را محدود میکند؛ بنابراین شکل پایدارسازی آن (SSPCM) با نفوذ در حاملهای، متخلخل کپسولاسیون پیوند شیمیایی و افزودنی های رسانا انجام شده است. این مقاله مروری بر پیشرفتهای اخیر PEG-SSPC، شامل روشهای سنتز مشخصه یابی (TGA, C, D, EMTEM و رسانایی حرارتی و کاربردهای عملی ساختمان، منسوجات حرارتی، مدیریت حرارت الکترونیک و، باتری بسته بندی سرما و کاربردهای (پزشکی ارائه میدهد. یافته ها نشان میدهد شکل پایدار سازی نشت را کاهش و افزودنیهای کربنی رسانایی حرارتی را افزایش میدهند هرچند ممکن است AH کاهش یابد. این مرور با ارائه جداول نمودارها و تصاویر مشخصه یابی، نقاط قوت و محدودیت هر رویکرد را مقایسه و مسیرهای تحقیقاتی آینده را پیشنهاد میکند.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلیکول (PEG) ، مواد تغییر فاز دهنده شکل پایدار (SSPCM) ، ذخیره سازی انرژی حرارتی ، مواد کامپوزیتی بسترهای متخلخل ، رسانایی حرارتی