قضازدایی در عدالت کیفری اطفال و نوجوانان با تاکید بر اسناد بین‌المللی و نظام کیفری ایران

اطفال و نوجوانان در زمره‌ی اقشار بااهمیت جامعه هستند که بزهکاری آن‌ها نیازمند اختصاص تدابیرویژه و مجزا می‌باشد. همین اهمیت، موجب شده است که اسناد بین‌المللی متعددی به نحوه‌ی برخورد بااطفال و نوجوانان معارض با قانون اختصاص داده شود و تعهدات بین‌المللی دولت‌ها در این خصوص تبیینگردد. این مقاله مطرح می‌نماید که اعمال شایسته‌ی تدابیر اتخاذی در خصوص بزهکاری اطفال و نوجوانان وتحقق اهداف مدنظر در اسناد بین‌المللی حقوق کودک و نوجوان، اقتضا می‌نماید که تدابیر اتخاذی برای اینقشر در معرض قضازدایی قرار گرفته و تا حد امکان از مداخله‌ی ناشایست دستگاه‌های نظارتی و پلیسی ودیگر نهادهای رسمی عدالت کیفری در برخورد با اطفال و نوجوانان معارض با قانون اجتناب گردد. در اینراستا، مقاله‌ی حاضر، با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای و تطبیق استنباطی مطالب با موضوع پژوهش، ضمنبررسی جایگاه قضازدایی در اسناد و توصیه نامه‌های بین‌المللی حقوق کودک و نوجوانان، بر ضرورت اتخاذتدابیر قضا زدایی در مرحله‌ی پیش از محاکمه و پس از محاکمه تاکید دارد و راهکارهایی شامل ایجاد مراکزاجتماعی برای نگهداری موقت متهمان کودک و نوجوان، توسل به راهکارهای میانجی‌گری، تقویت نهادخانواده و ایجاد مراکز اجتماعی مستقل از سازمان زندان‌ها را در مرحله‌ی اجرای کیفر، با تکیه بر تخصص‌گرایی، جلب مشارکت مردمی و تعامل‌گرایی و با تاکید بر ضرورت و جایگاه موضوع در جمهوری اسلامیایران، مورد پیشنهاد قرار می‌دهد.تا چه قبول افتد و چه در نظر آید

کلیدواژه ها:

اطفال ، بزهکاری ، قضازدایی ، عدالت کیفری ، نوجوانان